چسبندگی ها
چسبندگی ها
چسبندگی داخل رحم:
چسبندگی رحم یا سندرم آشرمن در واقع حضور چسبندگی ها در داخل رحم و دهانه رحم می باشد. در بسیاری از موارد دیواره های جلویی و پشتی رحم به یکدیگر می چسبند. در موارد دیگر چسبندگی فقط در قسمت کوچکی از رحم ظاهر می شود. چسبندگی ها می توانند خفیف، متوسط و شدید باشد. چسبندگی می تواند نازک یا ضخیم باشد.
چسبندگی در داخل لگن:
بین رحم، تخمدان‌ها، جداره روده، جداره شکم و جداره لگن می باشد.
علت چسبندگی لگن:
- پس از جراحی شکم و لگن
- اندومتریوز
- کورتاژ تشخیصی یا کورتاژ برای سقط جنین
- کورتاژ مجدد برای خارج کردن باقی مانده جفت یا جنین
- جراحی رحم
- عفونت رحم یا لگن
- خونریزی شدید پس از تولد نوزاد
- مشکلات آندومتریوز
- سل ریوی
- گاهی اوقات علت دقیق بیماری مشخص نیست
علائم چسبندگی لگن:
- برخی از علائم رایج عبارتند از
- ناباروری
- گرفتگی شکم، درد دوره‌ای در ناحیه لگن
- حالت تهوع
- نفخ
- انسداد روده
- نامنظمی سیکل ماهیانه مانند کاهش خونریزی‌ها یا قطع ناگهانی سیکل‌های قائدگی
- سقط‌های مکرر جنین
عوارض چسبندگی لگن
اگر چسبندگی در رحم اتفاق بیفتد، ممکن است باعث نازایی شود، چرا که بافت داخل رحم محل لانه‌گزینی جنین است و با آسیب دیدن آن خطر نازایی به وجود می‌آید. همچنین ممکن است موجب سقط‌های مکرر شود.
چسبندگی‌هایی که در اطراف لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها می باشند، یکی از علل شایع ناباروری هستند. این چسبندگی ها ممکن است از بارور شدن تخمک توسط اسپرم جلوگیری کنند و یا مانع از حرکت جنین از لوله فالوپ به داخل رحم شوند، که باعث حاملگی خارج از رحمی نیز می شود.
تشخیص چسبندگی های لگن
روش های مختلفی برای تشخیص چسبندگی لگن وجود دارد:
هیستروسالپنگوگرام:
یک روش تصویر برداری می باشد که توسط اشعه ایکس انجام می شود.
هیستروسکوپی:
برای بررسی دهانه رحم و درون رحم می باشد. یک لوله نازک وارد واژن می شود.
لاپاراسکوپی:
برای مشاهده اندام های شکم می باشد. لاپاراسکوپی ابزاری می باشد که از طریق یک برش کوچک در دیواره شکم وارد بدن می شود.
سونوگرافی ترانس واژینال:
برای اندازه گیری ضخامت اندومتر و بیوپسی رحم انجام می شود.
درمان بیماری
درمان با توجه به علائم و شدت چسبندگی متفاوت خواهد بود. در ابتدا ممکن است پزشک از داروهای گفته شده در زیر استفاده کند.
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی:
برای تسکین درد و گرفتگی شکم
داروهای هورمونی:
برای کاهش میزان خون قائدگی و کاهش درد شکمی
اگر بعد از طول مدت درمان علائم از بین نرفت و بیماری بهبود پیدا نکرد، ممکن است پزشک انجام جراحی را توصیه کند. امروزه برای جراحی و درمان این بیماری پزشکان از لاپاراسکوپی و هیستروسکوپی که روش های کم خطری هستند، استفاده می کنند.
برای کسانی که با ناباروری مواجه هستند، لقاح آزمایشگاهی (IVF) اغلب یک نوع درمان موفق برای زنان مبتلا به بیماری چسبندگی است.
پیشگیری از چسبندگی ها:
برای پیشگیری از ابتلا به چسبندگی رحم توصیه می شود، پس از مشاهده هر گونه علامت عفونت به پزشک مراجعه کنید. بهتر است به طور مرتب سالی یک بار یا دوبار به پزشک زنان مراجعه شود و اگر عفونت لگنی وجود داشته باشد.، درمان شروع شود.
ترشحات بدبو و احساس سوزش و خارش از علائم عفونت می باشد که فورا باید بررسی شود.
انجام پاپ اسمیر به صورت سالانه نیز توصیه می شود.